Η μουσική πρόοδος είναι μονόδρομος

/
0 Comments
 
Αν κάποιος πίσω στο 2006 σου έλεγε, ότι κάποια στιγμή στο μέλλον ένα τραγούδι των Bring Me The Horizon θα παιζόταν σ’ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα ‘’ανάδειξης’’ φωνητικών ταλέντων στην ελληνική τηλεόραση, θα το πίστευες;

Και όμως αυτό συνέβη όταν τυχαία πήρε το μάτι μου/άκουσε το αυτί μου να παίζεται ένα τραγούδι των BMTH στην τηλεόραση. Συγκεκριμένα, ήταν το ‘’Drown’’ το τελευταίο δείγμα δουλειάς της μπάντας, εν αναμονή του νέου δίσκου της. Ένα τραγούδι με ανύπαρκτα growls, μία alternative rock σύνθεση φτιαγμένη για συνεχές air-playing σε ραδιόφωνα. Αρκετά συμπαθητικό τραγούδι, αν ρωτήσεις εμένα. Είναι αρκετά πιθανό το σενάριο ότι αυτός/αυτή που επιμελείται την μουσική στο σόου να το ανακάλυψε μέσω youtube, επειδή του το εμφάνισε στα προτεινόμενα βίντεο. Anyway, το έβαλε, έπαιξε για λίγο και κανείς δεν πήρε χαμπάρι τίποτα. Το θέμα αυτού του άρθρου όμως, δεν είναι να ασκήσει κριτική σε εκπομπές τύπου ‘’The Voice’’, αλλά να ασχοληθούμε με ένα πραγματικά ενδιαφέρον θέμα: το πώς μια μπάντα μεταλλάσει τον ήχο της στο πέρασμα του χρόνου.


Κάποιοι θα το κάνουν για να επεκτείνουν το ακροατήριό τους, με σκοπό την αύξηση των εσόδων τους, το λεγόμενο ‘’ξεπούλημα’’. Κάποιοι θα το κάνουν βάση κάποιου οράματος που έχουν για την ίδια τη μπάντα. Κάποιοι άλλοι απλώς το νιώθουν ως φυσική εξέλιξη των πραγμάτων, εξάλλου δεν είσαι ακριβώς το ίδιο άτομο που ήσουν πριν από 10 χρόνια. Και κάποιοι μπορεί να κάνουν όλα τα παραπάνω. Τώρα δεν μπορώ να πω με σιγουριά σε ποια κατηγορία από τις παραπάνω ανήκουν οι BMTH, απλά μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε.


Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Με το πρώτο τους άλμπουμ ‘’Count Your Blessings’’ η μπάντα έπαιζε το deathcore που επηρέασε μία ολόκληρη σκηνή από teenagers, στυλιστικά και μουσικά. Στη συνέχεια, με το ‘’Suicide Season’’ απομακρύνθηκε από το deathcore και στράφηκε περισσότερο στον metalcore ήχο. Στο (βαθιά ανάσα) ‘’There Is a Hell Believe Me I’ve Seen It. There Is a Heaven, Let’s Keep It a Secret’’ εισχωρούν τα ηλεκτρονικά στοιχεία στη μουσική τους και ο Oliver Sykes τολμάει να τοποθετήσει και καθαρά φωνητικά στις συνθέσεις. Ο δίσκος αυτός αποτελεί μεταίχμιο μεταξύ των 2 προηγούμενων δίσκων και όσων στη συνέχεια θα ακολουθήσουν. Με το ‘’Sempiternal’’, η μπάντα γιγαντώνεται και τοποθετείται σε ηγετική θέση στην σκηνή του metalcore. Το οποίο στην πραγματικότητα δεν είναι metalcore αλλά σύγχρονο metal. Ένας ‘’game changer’’ δίσκος, με εμπνευσμένες συνθέσεις, ακόμα πιο έντονα ηλεκτρονικά στοιχεία και με τα καλύτερα φωνητικά της καριέρας του Oliver Sykes. Η διαφορά που παρατηρείται ανάμεσα στα άλμπουμ είναι τεράστια. Αναμένουμε με μεγάλο ενδιαφέρον και προσμονή το επόμενο δισκογραφικό βήμα τους. Εκεί παίζεται το μεγάλο στοίχημα στη μπάντα. Αν δηλαδή, ο τεράστιος θρίαμβός της θα έχει και συνέχεια.


    Η μετάβαση στον τωρινό ήχο τους δεν έγινε ομαλά, σαφώς και κάποιοι αντιτάχθηκαν. Όμως αυτή η ηχητική μεταμόρφωση έγινε χωρίς ποιοτικές εκπτώσεις, με στόχο την πρόοδο και την εξέλιξη και μην μας φαίνεται καθόλου περίεργο που πλέον κάνουν sold-out στο Wembley. Ή ότι τραγούδι τους παίζει στο ελληνικό ‘’Voice’’(αυτό είναι το μεγαλύτερό τους επίτευγμα, χεχε). Βλέπουμε λοιπόν ότι παραδείγματα σαν κι αυτό των BMTH αφορούν όλα τα συγκροτήματα τα οποία θέλουν να επιβιώσουν και ν’αναπτυχθούν και όχι να παγιδευτούν σε μια στασιμότητα στον ήχο που οι ίδιες δημιουργούν. Έχει να κάνει λοιπόν με τα βήματα μπροστά που φέρνουν την καινοτομία.


Υ.Γ. Το τραγούδι στο ‘’The Voice’’ έπαιζε για μια διαγωνιζόμενη που είχε καταγωγή από Βόλο, τώρα εξηγούνται όλα.



ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΑΦΙΛΙΠΠΟΥ

Επίδοξος σεναριογράφος, οραματιστής και λάτρης της μεσογειακής κουζίνας. Μη metal δίσκος-εικόνισμά του το “The Black Parade”. Ο κόσμος τον μπερδέυει με τον Bruno Mars. Εκείνος μας υπενθυμίζει πόσο απλός άνθρωπος είναι.
 


You may also like

No comments: