Ανταπόκριση Συναυλίας Night of Zeus: Nightstalker, Planet of Zeus, Cellar Dogs, Mr Pulse @ Lab Art

/
0 Comments


Η ανακοίνωση της συγκεκριμένης συναυλίας στην πόλη του Βόλου γέμισε τον κόσμο με ενθουσιασμό και ανυπομονοσία από την πρώτη κιόλας στιγμή, μετατρέποντας αυτόματα τη συναυλία σε ένα must-see γεγονός. Οι Nightstalker οι πρωτεργάτες του εγχώριου heavy/stoner rock ήχου θα εμφανίζοταν πλάι στους Planet of Zeus, τους οποίους θα είχαμε την ευκαιρία να τους απολαύσουμε μετά τον θρίαμβό τους στο live της Ιερά Οδού, που αφορούσε ολόκληρη την ανεξάρτητη μουσική σκηνή της χώρας.

Η άφιξή μας στο venue έγινε καθυστερημένα και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να μην προλάβουμε την εμφάνιση των Mr. Pulse. Οι Cellar Dogs από την Αθήνα με το δυναμικό τους heavy/desert rock ήταν το ιδανικό “ζέσταμα” για τη συνέχεια της βραδιάς, με τα φωνητικά των κομματιών να θυμίζουν έντονα σε σημεία εκείνα των Planet, που είναι η μεγαλύτερη τους επιρροή. Στα συν της μπάντας τo μπλουζάκι Kvelertak του κιθαρίστα.


Οι δύο σταθερές που χαρακτηρίζουν κάθε ζωντανή εμφάνιση των Planet of Zeus, είναι το πάθος και ο επαγγελματισμός σ’αυτό που κάνουν. Αυτό τους βοήθησε στο να θριαμβεύσουν τον Απρίλιο στην Ιερά Οδό, αυτό θα τους βοηθήσει και σε οποιαδήποτε άλλη πρόκληση που θα αντιμετωπίσουν και στο μέλλον. Με το “Macho Libre” να δίνει την εκκίνηση σ’ ένα setlist που περιλαμβάνει όλα τα greatest hits τους, με τελευταία προσθήκη το “The Beast Within” (!!!). Από το “οοο-οοο-οοο” του “Woke Up Dead”, στα southern παλαμάκια του ‘’Vigilante”, στην blues ατμόσφαιρα του “No Tomorrow”, ο πλανήτης Δίας ήταν άκρως απολαυστικός. Business as usual, δηλαδή. Επίσης, ο Μπάμπης με το τωρινό μαλλί είναι έτοιμος να παίξει σε ταινία Hollywood-ιανής παραγωγής, απλά είναι θέμα χρόνου μέχρι να τον ανακαλύψουν.


Ακούγοντας το groove του “Go Get Some” συνειδητοποίησα πως η βραδιά θα κυλούσε υπο τους ήχους του ζόρικου rock n roll των Nightstalker. Το αγνό rock n roll που εδώ και 25 ολόκληρα χρόνια το κρατάνε ζωντανό και ας υποστηρίζει ο Gene Simmons των Kiss το αντίθετο. To cowbell του “Soma” μας μοίρασε χαμόγελα, ενώ στο “Superfreak” τεστάραμε τις χορευτικές μας ικανότητες. Γίνεται πολύ εύκολα αντίληπτο το εξής: ότι οι Nightstalker είναι αυτό ακριβώς που βλέπουν τα μάτια σου. Τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο. Για το τέλος στο encore άφησαν ως γνωστόν το “Dead Rock Commandos” και το “Children of The Sun” στο οποίο επικρατούσε μία “γηπεδική ατμόσφαιρα” με όλο το venue να μην αφήνει στίχο να πέσει κάτω.


Η επιτυχία του συγκεκριμένου ιδιώματος στη χώρα μας είναι ότι καταφέρνει και συγκεντρώνει όλο αυτό το ετερόκλητο κοινό. Τα καταφέρνει διότι αυτή η μουσική έχει σα σκοπό να σου χαρίσει όμορφες στιγμές και πολυάριθμα συναισθήματα. Μπορώ να πω με σιγουριά, λοιπόν, πως εκείνο το βράδυ, όλες οι μπάντες μας τα προσέφεραν απλόχερα όλα αυτά.




ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΠΑΦΙΛΙΠΠΟΥ

Επίδοξος σεναριογράφος, οραματιστής και λάτρης της μεσογειακής κουζίνας. Μη metal δίσκος-εικόνισμά του το “The Black Parade”. Ο κόσμος τον μπερδέυει με τον Bruno Mars. Εκείνος μας υπενθυμίζει πόσο απλός άνθρωπος είναι.
 



You may also like

No comments: